وقتی از مسئولان نیروی انتظامی پرسیده می شود که چرا با بدحجابی و ترویج پوشش نامناسب و… مقابله نمی کنید، می گویند ما دست تنها هستیم و سایر نهادها بایستی کمک کار باشند و آنها به وظایف خود عمل نمی کنند. نیروی انتظامی می گوید ما داریم کارمان را می کنیم ولی آنها هستند که هیچ اقدامی نمی کنند و… .
در رابطه با این استدلال آنها نکات زیر را یادآوری می کنیم:
۱) در زمینه امر به معروف یا انجام هر اقدام دیگری این مطلب صحیح است که همکاری دیگران ضرورت دارد ولی دلیل نمی شود که چون بقیه از نظر ما فعالیت ندارند ما نیز از تلاش و فعالیت دست بکشیم و فعالیت خود را موکول به فعالیت سایرین کنیم. توجه به این آیه شریفه پاسخ خیلی از این استدلال هاست: «قل انّما اعظکم بواحده ان تقوموا لله مثنی و فرادی» قرآن می گوید اگر حرکت جمعی ممکن نشد و کسی همراهی نکرد حرکت انفرادی انجام دهید. درست است که اولویت با کار جمعی است ولی کار انفرادی نیز بایستی انجام شود.
۲) نیروی انتظامی که نهاد کوچکی نیست؛ این نهاد دارای ده ها هزار نیرو و هزاران مقر در سراسر کشور است. شاید پرسنل چندین ارگان دخیل در امر حجاب را جمع بزنیم به پای تعداد افراد نیروی انتظامی نمی رسد. لذا بایستی نیروی انتظامی بداند چون تعداد نیروهایش بیشتر و امکانات و بودجه بیشتری دارد وظیفه اش خیلی بیشتر است و در این عرصه تلاش بیشتر باید داشته باشد.
۳) نکته مهم دیگر گسترده بودن حیطه فعالیت نیروی انتظامی است. معاونت های مختلفی چون انتظامی، اجتماعی راهور و… که هرکدام دارای بخش های مختلف و وظایف متعدد است هرکدام می تواند نقش بسزایی را در عرصه مبارزه با بدحجابی ایفا کند. استراتژی های هریک می تواند متفاوت از هم باشد که هم افزایی بین آنها خیلی از معضلات را حل می کند. مثلا قسمت «اماکن» نسبت به جلوگیری از عرضه لباس های نامناسب اهتمام داشته باشد، واحد «تجسس» تولیدکنندگان و عرضه کنندگان عمده و قاچاقچیان این البسه را شناسایی کند، واحد «راهور» کشف حجاب در خودروها را اعلام کند. قسمت «انتظامی» در رابطه عدم رعایت حجاب در اماکن عمومی و فروشگاه ها تذکر بدهد. «پلیس امنیت اخلاقی» به مظاهر بدحجابی در خیابان تذکر دهد و «معاونت اجتماعی» موارد دستگیر شده را مشاوره و راهنمایی کند و… اگر این حلقه ها به هم پیوسته و فعال باشند خیلی از مشکلات برطرف می گردد.
۴) نیروی انتظامی می گوید ما در زمینه مقابله با بدحجابی تنها هستیم. اما آیا واقعا اینگونه است؟ آیا در مدارس ما اصلا تبیین عفاف و حجاب نمی شود؟ آیا سازمان تبلیغات اسلامی و حوزه های علمیه هیچ برنامه تبلیغی و ارشادی نداشته اند؟ آیا پایگاه های بسیج برنامه های فرهنگی و ارشادی برگزار نکرده اند؟ و…
آیا فقط بار بر دوش نیروی انتظامی بوده است. چقدر ما تشکل مردمی حجاب و عفاف داریم که به نوبه خود در این زمینه فعالیت دارند. فعالین مردمی چندین سال است که جبهه عفاف و حجاب را تشکیل داده اند. این تشکل ها هیچ بودجه و امکاناتی ندارند و اکثرا بدون پشتیبانی نهادهای دولتی و فی سبیل الله دارند قدم برمی دارند. اگر بگوییم نهاد دیگری با ما همراه نیست واقعیت ها را نادیده گرفته ایم و به فعالان عرصه حجاب ظلم کرده ایم، چه اینکه در زمینه مقابله با مزاحمین نوامیس چندین شهید تقدیم نموده ایم و ده ها عنصر مردمی و آمر به معروف به خاطر تذکر به بدحجاب ها مورد ضرب و شتم واقع شده اند. لذا نادیدیده گرفتن آنها صحیح نمی باشد.
۵) فعالان و تشکل های مردمی آمادگی همکاری با نیروی انتظامی در زمینه نهادینه سازی عفاف و حجاب را دارند. تاکنون نیروی انتظامی چقدر خواسته است از این پتانسیل استفاده کند؟ اصلا در زمینه عفاف و حجاب چقدر با ارگان های دیگر جلسات هم اندیشی و بررسی نحوه همکاری برگزار کرده است؟ وقتی جلسات تشکل های مردمی برگزار می شود نیز از غایبان بزرگ آن نیروی انتظامی است.
۶) در دیگر وظایف نیروی انتظامی هم سایر ارگان ها نقش مستقیم و غیر مستقیم دارند که بایستی به وظایفشان عمل کنند تا نیروی انتظامی به اهداف مورد نظر برسد و کارش اثرگذار باشد. برای مثال بحث راهنمایی و رانندگی را در نظر بگیرید: شهرداری، وزارت راه، آموزش و پرورش، صدا و سیما، مجلس، وزارت ارشاد، وزارت صنعت، سازمان محیط زیست، شرکت های خودرو سازی، قوه قضائیه و ارگان های متعدد دیگر هرکدام دارای یکسری نقش ها و وظایف هستند. آیا همه آنها وظایفشان را به خوبی انجام داده اند؟ چرا در زمینه راهنمایی و رانندگی با وجود اینکه سایر ارگان ها وظایفشان را به درستی انجام نمی دهند قاطعیت به خرج می دهد؟
وقتی اداره راه جاده مناسب و کافی و ایمن نمی سازد، شهرداری خیابان های کافی در نظر نگرفته است، پارکینگ شهری کمبود وجود دارد، علامت گذاری و تابلوگذاری ها به خوبی انجام نشده است، زمان بندی فعالیت ارگان ها تداخل دارد و سبب ترافیک و بروز مشکل می شود، سیستم حمل و نقل عمومی مناسب و کافی نیست، خودروهای فرسوده فراوان است، مدرسه دانش آموزان را به خوبی با قوانین راهنمایی و رانندگی آشنا نکرده است، مجلس قوانین کارآمدی تصویب نکرده است، دادگاه ها اطاله دادرسی دارند، وزارت ارشاد و صدا و سیما کار فرهنگی مناسبی انجام نداده اند، وضعیت اقتصادی قشر زیادی از مردم مناسب نیست و… ، چرا ما می آییم مردم را جریمه می کنیم و خودرو و موتور مردم را توقیف می کنیم؟
پس چه تفاوتی بین قوانین عفاف و حجاب و مباحث دینی با قوانین راهنمایی و رانندگی وجود دارد؟ ما مشاهده می کنیم نیروی انتظامی حتی خودش محور برنامه های فرهنگی راهنمایی و رانندگی شده است و برای آن فیلم و انیمیشن می سازد، طرح های فرهنگی و آموزشی را نیز پیگیری می کند، با ارگان های مختلف تفاهمنامه می نویسد و… اما آیا در زمینه عفاف و حجاب نیز اینگونه بوده است؟
به نظر می رسد همراهی و همکاری سایر ارگان ها و فعال بودن سایر دستگاه های ذی ربط مساله نیروی انتظامی نیست، بلکه به نظر می رسد نیروی انتظامی موضوع عفاف و حجاب و سایر مباحث دینی را اولویت کاری خود نمی داند و ثانیا به خاطر فشارهای سیاسی، فرهنگی و البته سختی نسبی کار علاقه ای ندارد که نیروها و سرمایه اش را صرف این ماموریت کند.
البته انتظار مردم و علما همیشه بر این بوده است که نیروی انتظامی امنیت اخلاقی و حفاظت از ارزش های دینی را اولویت دست چندم خود قلمداد نکند، بلکه آنها را اولویت اولش بداند. مسئولان نیروی انتظامی بدانند سازمان ها و ارگان هایی که حاضر به همکاری در زمینه مباحث امنیت اخلاقی هستند فراوانند و البته ضرورت دارد که از ظرفیت آنها استفاده کنند. امت حزب الله که برای ثمر رسیدن و حفاظت از انقلاب اسلامی هزینه ها و فداکاری های زیادی را متحمل شده است مثل همیشه در صحنه است و از اقدامات ارزشی و انقلابی حمایت خواهد کرد؛ لذا نیروی انتظامی روی این حمایت ها حساب کند و مرعوب فشار رسانه ای دشمنان، ایادی داخلی و افراد لاابالی نگردد. ان شاءالله